«Μπαμπάς και γιος», του Norman Rockwell
Αχχ! τι ήθελα και παρακάλεσα τον μπαμπά μου να με βοηθήσει στις ασκήσεις μου, αφού ποτέ δεν τον κατάλαβα; Όσο και να προσπαθεί, εγώ δεν το έχω με τα μαθηματικά. Λέει πως δεν του έμοιασα καθόλου. Όμως η μαμά λέει το αντίθετο. Και εγώ ο καημένος τι να πω που κάθομαι ώρες σε αυτή την πολυθρόνα και περιμένω να απελπιστεί κι αυτός και να σταματήσει να μιλάει επιτέλους! Αχχ πότε θα έρθει κι αυτό το καλοκαίρι για να μην τυραννιέμαι άλλο!
Κοιτάω τις τεράστιες γυαλούμπες του και θαυμάζω την επιμονή του να μου εξηγεί ξανά και ξανά την προπαίδεια. Όπως και να το κάνουμε είναι ακαταλαβίστικη. Πρώρα θα την καταλάβουν τα γατάκια μου και μετά εγώ. Από ό,τι φαίνεται όμως το έχει πάρει απόφαση να γίνω μαθηματικός. Να το βάλω στα πόδια ή να κάτσω να τη μάθω….; Σκέφτομαι να του πω ότι την κατάλαβα, αλλά από την άλλη φοβάμαι μήπως μου βάλει να λύσω ασκήσεις και δεν θα μπορέσω. Και τότε……ποιος τον ακούει πάλι… Λοιπόν, θέλω δεν θέλω θα κάτσω να την μάθω, γιατί δεν γλιτώνω… Και στην τελική, ό,τι γίνει γίνει, δε θα κάτσω να σκάσω!
Έλενα Τσουκαλίδου
Storybombers 